എന്റ്റെ കുട്ടികള് നിന്റ്റെ മാം പൂ പറിച്ചില്ല.
പച്ചവെള്ളം കുടിച്ചുറങ്ങിയപ്പോഴും-
ഒരു നാഴി അരി പോലും ചോദിച്ചില്ല.
കര്ക്കിടക മഴ എന്റ്റെ വീടെടുത്തപ്പോഴും-
നിന്റ്റെ തിണ്ണയില് ഒരിടം തേടിയില്ല.
നിന്റ്റെ വസ്തുവിന്റ്റതിരു ഞാന് മാന്തിയില്ല,
നിനക്കെതിരായി ഞാന് നിന്നുമില്ല.
എന്നിട്ടും നീ കെട്ടിയുയര്ത്തിയില്ലേ-
ഈ മതില്, എന്തിനു വേണ്ടിയാണോ?
ഒരു മതിലാല് കെട്ടി മറയ്ക്കാന് കഴിയുമോ
എന്റ്റെയും നിന്റ്റെയും മനസ്സുകളെ.
മറയ്ക്കാന് കഴിയില്ല മനസ്സുകളെയെങ്കിലോ-
പിന്നെന്തിനു വേണ്ടിയീ മറ കെട്ടുന്നു.
(ഈ വരികള് ശ്രീ പവിത്രന് പൂക്കുനിയുടെ "മതില്" എന്ന കവിതയുടെ വരികളില് നിന്നും കടമെടുത്തവയാണ്.)
കല്ലുകള്കൊണ്ടൊരു
ReplyDeleteമതില് തീര്ക്കും മുന്പേ
നിങ്ങളുടെ മനസുകള്ക്കിടയില്
ഒരു മതിലുണ്ടായിരുന്നു ഹരി
അത് കൊണ്ടാണല്ലോ,
കര്ക്കിടകമഴ
നിന്റെ വീടെടുത്തപ്പോഴും
നിന്റെ കുഞ്ഞുങ്ങള്
പച്ചവെള്ളം കുടിച്ചുരങ്ങിയപ്പോഴും
അത് നിന്റെ സുഹൃത്തെന്നു പറയുന്ന ആ ആള് കാണാതെ പോയത്.
പറയാതെ അറിയുന്ന സുഹൃത്തിനു വേണ്ടി
ഇനി എത്രനാള് കൂടി കാത്തിരിക്കണം
മനസ്സിലെ മതിലുകള് തകരുന്ന ഒരു കാലം ഉണ്ടാകും. അന്ന് നീ തീര്ത്ത ഈ കരിങ്കല് മതിലുകള് താനെ ഇടിഞ്ഞു വീഴും. അന്ന് പറയാതെ അറിയുന്ന ആ സുഹൃത്തിനെ ഞാന് തിരിച്ചറിയും.
ReplyDeleteനന്ദി ദേവൂട്ടി....